Tekst achterflap

Voor de 4de keer liep Ed van der Aa een voettocht door Spanje, nu in noordwestelijke richting van Alicante naar Burgos over de Ruta de la Lana. Deze tamelijk onbekende Camino van 672 km voert door ruige landschappen, verstilde dorpen en slechts enkele grotere steden.
De pelgrim loopt dezelfde historische weg die de herders met hun vee vanaf de middeleeuwen aflegden. Zij waren maanden van huis, volgden de seizoenen. Door het hele land liepen deze Vías Pecuarias (veewegen) voor een deel nog intact en tegenwoordig beschermde natuurgebieden, zeer brede stroken grond waar voldoende voedsel te vinden was, want anders stierven de beesten al voor ze op de grazige weiden aankwamen.
De pelgrim stapt ook in het voetspoor van de Romeinen. Bruggen, bouwstijlen en restanten van wegen getuigen daarvan en natuurlijk de ruïnes van Clunia Sulpicia.
Hij loopt op deze route vooral alleen met zichzelf, met zijn heden en verleden, gedachten en herinneringen, steeds verder verwijderd van het alledaagse geneuzel.
Het tikken van zijn loopstokken geeft het ritme aan van de eenzame uren op de Ruta de la Lana. De wijkende horizon achterna …..
Lees daarover in dit boek met 7 gedichten en 175 foto's.

Beschrijving

Voor de 4de keer liep Ed van der Aa een voettocht door Spanje, nu in noordwestelijke richting van Alicante naar Burgos over de Ruta de la Lana. Deze tamelijk onbekende Camino van 672 km voert door ruige landschappen, verstilde dorpen en slechts enkele grotere steden.
De pelgrim loopt dezelfde historische weg die de herders met hun vee vanaf de middeleeuwen aflegden. Zij waren maanden van huis, volgden de seizoenen. Door het hele land liepen deze Vías Pecuarias (veewegen) voor een deel nog intact en tegenwoordig beschermde natuurgebieden, zeer brede stroken grond waar voldoende voedsel te vinden was, want anders stierven de beesten al voor ze op de grazige weiden aankwamen.
De pelgrim stapt ook in het voetspoor van de Romeinen. Bruggen, bouwstijlen en restanten van wegen getuigen daarvan en natuurlijk de ruïnes van Clunia Sulpicia.
Hij loopt op deze route vooral alleen met zichzelf, met zijn heden en verleden, gedachten en herinneringen, steeds verder verwijderd van het alledaagse geneuzel.
Het tikken van zijn loopstokken geeft het ritme aan van de eenzame uren op de Ruta de la Lana. De wijkende horizon achterna …..
Lees daarover in dit boek met 7 gedichten en 175 foto's.

Details