Audreys vader heeft haar geleerd menselijk te blijven in de moderne wereld waarin ze leven. Ze heeft een muur om zichzelf heen gebouwd; een muur van boeken en muziek, filosofie en dromen. Een muur die Audrey onderscheidt van echo's: verfijnde, emotieloze machines die zijn ontworpen om sprekend op mensen te lijken en voor mensen te werken, maar die niet menselijk zijn.
Daniël is een echo, maar hij is niet zoals de andere echo's. Hij voelt een connectie met Audrey, een gevoel dat niet past in het ontwerp van Daniël. Hij kan het dan ook niet begrijpen of uitleggen. En wanneer Audrey zich in verschrikkelijk gevaar bevindt, weet hij dat hij haar móét redden.